- pogoniti
- pogòniti nesvrš. <prez. pògonīm, pril. sad. pògonēći, gl. im. pogònjēnje>DEFINICIJAgoniti, tjerati divljač [pogoniti zečeve]ETIMOLOGIJApo- + v. goniti
Hrvatski jezični portal. 2014.
pogoniti
Look at other dictionaries:
pogon — POGÓN, pogoane, s.n. 1. Unitate de măsură pentru suprafeţe de teren agricol, a cărei mărime variază, după epoci şi regiuni, în jurul unei jumătăţi de hectar. 2. Bucată de pământ (agricol) de un pogon (1); teren cultivat, plantaţie de această… … Dicționar Român
pogonski — pògonskī prid. DEFINICIJA koji je namijenjen pogonu, koji se odnosi na pogon [pogonsko gorivo; pogonski inženjer] ETIMOLOGIJA vidi pogoniti … Hrvatski jezični portal
pogon — pògon m DEFINICIJA 1. fiz. i tehn. a. sila koja pokreće što b. izvor te sile 2. odio tvornice za pojedine poslove 3. kretanje, rad, upotreba 4. lov. način lova u kojem se divljač tjera prema lovcima u zasjedi [biti u pogonu] 5. reg. gonjenje… … Hrvatski jezični portal
pogonič — pogònīč m <G pogoníča> DEFINICIJA nenaoružan pomoćnik koji divljač tjera prema lovcima; gonič ETIMOLOGIJA vidi pogoniti … Hrvatski jezični portal
pogonički — pogònīčki pril. DEFINICIJA kao pogonič, na način pogoniča ETIMOLOGIJA vidi pogoniti … Hrvatski jezični portal
