- pogonič
- pogònīč m <G pogoníča>DEFINICIJAnenaoružan pomoćnik koji divljač tjera prema lovcima; goničETIMOLOGIJAvidi pogoniti
Hrvatski jezični portal. 2014.
pogonič
Look at other dictionaries:
pogonić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pogonić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogonićnię, pogonićni, pogonićgoń {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko dokądś za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogònīč — m 〈G pogoníča〉 nenaoružan pomoćnik koji divljač tjera prema lovcima; gonič … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
pogonić — komuś kota zob. kot 7 … Słownik frazeologiczny
pogonić [popędzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kota {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić kogoś, aby wyniósł się skądś, przepędzić kogoś z jakiegoś miejsca {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogonić — → pognać … Słownik języka polskiego
pogonìč — íča m (ȉ í) nar. kdor pomaga čredniku: najeli so ga za pogoniča; klici pogoničev ♦ lov. kdor goni divjad pred stojišče lovca; gonjač … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pogonic — … Useful english dictionary
poganiać — Pogonić komuś kota zob. kot 7 … Słownik frazeologiczny
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
pogonici — POGONÍCI, pogonici, s.m. (pop.) Băiat care mână vitele. – Din bg. pogonič, scr. pogonić. Trimis de ana zecheru, 30.03.2004. Sursa: DEX 98 POGONÍCI s. (reg.) plugar. (pogonici este băiatul care mână vitele la arat.) Trimis de siveco, 05.08.2004 … Dicționar Român
