pogoniti

pogoniti
pogòniti nesvrš. <prez. pògonīm, pril. sad. pògonēći, gl. im. pogònjēnje>
DEFINICIJA
goniti, tjerati divljač [pogoniti zečeve]
ETIMOLOGIJA
po- + v. goniti

Hrvatski jezični portal. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • pogon — POGÓN, pogoane, s.n. 1. Unitate de măsură pentru suprafeţe de teren agricol, a cărei mărime variază, după epoci şi regiuni, în jurul unei jumătăţi de hectar. 2. Bucată de pământ (agricol) de un pogon (1); teren cultivat, plantaţie de această… …   Dicționar Român

  • pogonski — pògonskī prid. DEFINICIJA koji je namijenjen pogonu, koji se odnosi na pogon [pogonsko gorivo; pogonski inženjer] ETIMOLOGIJA vidi pogoniti …   Hrvatski jezični portal

  • pogon — pògon m DEFINICIJA 1. fiz. i tehn. a. sila koja pokreće što b. izvor te sile 2. odio tvornice za pojedine poslove 3. kretanje, rad, upotreba 4. lov. način lova u kojem se divljač tjera prema lovcima u zasjedi [biti u pogonu] 5. reg. gonjenje… …   Hrvatski jezični portal

  • pogonič — pogònīč m <G pogoníča> DEFINICIJA nenaoružan pomoćnik koji divljač tjera prema lovcima; gonič ETIMOLOGIJA vidi pogoniti …   Hrvatski jezični portal

  • pogonički — pogònīčki pril. DEFINICIJA kao pogonič, na način pogoniča ETIMOLOGIJA vidi pogoniti …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”