- glikogen
- glikògēn (glikogȇn) m <G glikogéna>DEFINICIJAkem. biol. (C6H10O5)n, rezervni ugljikohidrat životinjske stanice; nakuplja se pretežito u jetrima, polisaharidETIMOLOGIJAgliko- + -gen
Hrvatski jezični portal. 2014.
glikogen
Look at other dictionaries:
glikogen — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. glikogennie, blm, chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} związek organiczny gromadzony głównie w wątrobie i mięśniach jako substancja zapasowa, w której organizm zwierzęcy magazynuje glukozę – podstawowy surowiec… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
glikogén — a m (ẹ̑) kem. iz glukoze nastali ogljikov hidrat, ki se nabira v jetrih in mišicah, živalski škrob: presnavljanje hrane v glikogen; netopljivi glikogen … Slovar slovenskega knjižnega jezika
glikogen — m IV, D. u, Ms. glikogennie, blm chem. «związek organiczny, cukier złożony zbudowany z glukozy, występuje u zwierząt, głównie w wątrobie i mięśniach, stanowi zapasowy materiał odżywczy organizmu, zużywany podczas głodu i pracy mięśni; znajduje… … Słownik języka polskiego
amylaza — ż IV, CMs. amylazazie; lm D. amylazaaz biol. «enzym rozkładający wielocukry (skrobię i glikogen) na cukry o mniejszych cząsteczkach, występujący w ślinie, soku trzustkowym, kiełkujących ziarnach pszenicy; odgrywa ważną rolę w trawieniu… … Słownik języka polskiego
glikogenowy — przym. od glikogen … Słownik języka polskiego
polisacharyd — m IV, D. u, Ms. polisacharydydzie; lm M. y chem. polisacharydy «węglowodany nierozpuszczalne w wodzie, zbudowane z jednego lub z kilku rodzajów monosacharydów albo sprzężone ze związkami niecukrowymi; bardzo rozpowszechnione w przyrodzie,… … Słownik języka polskiego
wielocukier — m IV, D. wielocukierkru, Ms. wielocukierkrze; lm M. wielocukierkry chem. wielocukry «cukry złożone, np. skrobia, glikogen rozpadające się w wyniku hydrolizy na cukry proste (monosacharydy) lub ich pochodne; rozpowszechnione w przyrodzie spełniają … Słownik języka polskiego
paraplazma — paraplàzma ž <G mn zmī> DEFINICIJA biol. sastojci citoplazme nastali kao proizvod metabolizma (sekret, mast, glikogen i sl.) ETIMOLOGIJA para + plazma … Hrvatski jezični portal
karbohidrati — karbohidráti m mn <N karbohìdrāt, G karbohidráta> DEFINICIJA kem. organski spojevi ugljika, vodika, kisika itd. nalaze se u najvažnijim namirnicama ljudske prehrane; ugljikohidrati (celuloza, pektini, škrob, glikogen, hitin) ETIMOLOGIJA v.… … Hrvatski jezični portal
polisaharidi — polisaharídi m mn <N polisahàrīd> DEFINICIJA kem. ugljikohidrati s molekulama sastavljenim od mnoštva molekula monosaharida: celuloza, škrob, glikogen, inzulin, hitin ETIMOLOGIJA poli + v. saharin, saharidi … Hrvatski jezični portal
