starovrijemac

starovrijémac m <G -mca, N mn -mci, G staròvrijēmācā>

DEFINICIJA

rij.

1. onaj koji je na nekom mjestu dugo vremena i koji ima iskustvo, onaj koji je prekaljen, veteran [među onima koji su bili zaraženi zlatnom groznicom bilo je novajlija ali i starovrijemaca], opr. novak

2. onaj koji je na nekom mjestu od starih vremena, starosjedilac, domaći čovjek, opr. došljak, doseljenik, kolonist, dotepenac

3. starinski čovjek, onaj koji ima navike i poštuje običaje starih vremena, onaj koji je patrijarhalan

ETIMOLOGIJA

staro- + v. vrijeme