kreč

krȅč m <G krèča>

DEFINICIJA

kem. bijela tvar koja se dobiva prženjem, sagorijevanjem kamena vapnenca; vapno

SINTAGMA

živi kreč kalcijev oksid;

gašeni kreč kalcijev hidroksid

FRAZEOLOGIJA

(blijed) kao kreč vrlo blijed u licu;

kao voda u kreč dobro mi je došlo, dobro mi je palo, v. pasti

ONOMASTIKA

pr. (prema zanimanju i nadimačka): Krȅč (Varaždin), Krȅča (Zadar), Krȅčak (270, Šibenik, Dalmacija)

ETIMOLOGIJA

tur. kireç