- feraiz
- feràiz mDEFINICIJAisl. šerijatsko zakonsko nasljedno pravo; ono što je određeno; propisETIMOLOGIJAtur. ← arap. färā̕iḍ
Hrvatski jezični portal. 2014.
feraiz
Look at other dictionaries:
ferâiz — (A.) [ ﺾﺋاﺮﻓ ] 1. farzlar. 2. ödevler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
FERÂİZ — (Farîze. C.) Allah ın farz kıldığı ibadetler, yapılması mecburi olan din emirleri. * Şeriatın hükümleriyle mirasçılar arasında mal taksimi bilgisi. İslâmın miras hukuku … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FERÂİZ-İ DİNİYYE — Dinin farzları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ASHÂB-I FERÂİZ — Mirascılar. Ölen kimsenin malında hissesi olan akrabâları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EDA-İ FERÂİZ — Allah ın (C.C.) farz olarak emrettiklerini yerine getirmek. Farz vazifelerini ifa etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FARİZIYY (FERAZIYY) — Feraiz bilen kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ABDULLAH — Allah ın kulu. * Bu isim Resul i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın mübarek ve şerefli isimlerindendir. Çünkü, Allah a itaat ve ibadette, kulluk yapmada devamlı ve en ileride olup bütün ömürlerinde Cenab ı Hakka maddi manevi bütün hâlâtında itaatttan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ASABE — Kuvvet, şiddet. * Bir tek sinir. * Baba tarafından akraba olanlar. * Bir kimseye yardım ve takviye eden akrabası takımı. * Fık: Eshab ı Feraiz, hisselerini aldıktan sonra geri kalanı, terekeyi alan kimse. (Babası ve evladı olmayan kimseye vâris… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
