spirală — SPIRÁLĂ, spirale, s.f. Curbă plană descrisă de un punct care se roteşte în jurul unui punct fix, depărtându se din ce în ce mai mult de el; p. ext. obiect care are această formă. ♢ loc. adj. şi adv. În spirală = în formă de spirală; răsucit,… … Dicționar Român
spirala — spiralá vb., ind. prez. 1 sg. spiraléz, 3 sg. şi pl. spiraleáză Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic SPIRALÁ vb. intr. (despre avioane, păsări) a zbura, a coborî în spirală. (< it. spiral … Dicționar Român
spirala — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} linia krzywa wielokrotnie obiegająca wokół jakiś punkt i równomiernie, coraz bardziej oddalająca się od niego; także rzecz mająca taki kształt :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spirála — ž 1. {{001f}}kriva linija koja opisuje jednake zavoje oko osi ili koja beskrajno puta obilazi oko točke; zavojnica, svitak 2. {{001f}}predmet (žica, nit i sl.) takvog oblika 3. {{001f}}mat. ravninska krivulja koja se približava jednoj točki,… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
spirála — tudi špirála e ž (ȃ) 1. geom. krivulja, ki se vrti okrog določenega mesta tako, da se stalno oddaljuje od njega ali se mu približuje: narisati spiralo / vrteti se v spirali / dvojna spirala; ravninska, sferična spirala 2. nav. ekspr. kar je po… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
spirala — 1. Nakręcać, rozkręcać spiralę czegoś «powodować lawinowe narastanie jakiegoś zjawiska, procesu itp.»: (...) wyższe ceny przyczyniają się do wzrostu płac, rośnie więc popyt, który nakręca spiralę inflacji. Wprost 899/2000. 2. Rozwija się spirala… … Słownik frazeologiczny
spirala — ż I, DCMs. spiralali; lm D. spiralaral 1. «linia krzywa tworząca zwoje; zwój czegoś w kształcie linii śrubowej, sprężyny» Drut zwinięty w spiralę. Spirala wiertła. ∆ techn. Spirala grzejna «drut zwinięty w spiralę, rozgrzewany za pomocą prądu i… … Słownik języka polskiego
špirala — ipd. gl. spirala ipd … Slovar slovenskega knjižnega jezika
spirálã — s. f., pl. spirále … Romanian orthography
serpentină — SERPENTÍNĂ1, serpentine, s.f. 1. Traseu şerpuit al unui drum care străbate un teren în pantă; fiecare dintre cotiturile unui astfel de traseu; p. ext. drum cotit, şerpuit. 2. Fâşie lungă şi îngustă de hârtie colorată, înfăşurată strâns, care,… … Dicționar Român
