- diftong
- dìftong m <N mn -nzi, G -ōngā>DEFINICIJAfon.1. dva uzastopna samoglasnika koja zajedno tvore, ili teže za tim da tvore, jedan slog [evolUIrati → evolVIrati; involUIrati → involVIrati]; dvoglas, dvoglasnik2. dva uzastopna samoglasnika od kojih je jedan poluvokal [auto, izg. auto]3. dva uzastopna samoglasnika koja ostaju dva sloga a. prema rasporedu fonema [euforija: Eu + forija] b. onda kad drugi samoglasnik dobije prenesen uzlazni naglasak koji je postao od silaznog [PAÙletić ← Paulȅtić, PAÙlīna ← Paulȋna, ÈVrōpa ← Eurȏpa (uzlazni diftong)]4. dva uzastopna suglasnika koja postaju jedan slog sa svojim prenesenim naglaskom [PÀVletić ← Paùletić, PÀVlīna ← Paùlīna, ÈVrōpa ← Eùrōpa (silazni diftong)]5. postanje nekog stegnutog vokala [oro (tal.) od aurum (lat.)]6. vokal s popratnim vokalom u nekim govorima [uon: književno on; otuȁc: književno otac]ETIMOLOGIJAlat. diphtongus ← grč. díphthoggos: koji ima dva glasa
Hrvatski jezični portal. 2014.