bozgun

bozgun
bòzgūn [b] (II)[/b] prid.
DEFINICIJA
reg.
1. koji je slomljen, razdvojen, ozlijeđen; razbijen, razvaljen
2. koji više ne vrijedi; trošan, pokvaren
ETIMOLOGIJA
vidi bozdisati

Hrvatski jezični portal. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • bozgun — BOZGÚN s. v. conflict, război. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime …   Dicționar Român

  • bozgun — bòzgūn [b] (I)[/b] m <G bozgúna> DEFINICIJA reg. pov. riječ koja zamjenjuje riječ Božić, jer bi (u riječi Božić) ime Boga bilo spomenuto s nedovoljno poštovanja prema islamskom shvaćanju ETIMOLOGIJA vidi bozdisati …   Hrvatski jezični portal

  • bozgun — is. 1) Bir toplulukta karşılıklı güvenin bozulması ile beliren karışıklık 2) ask. Yenilgi Büyük bozgundan sonra Şam istasyonunda bırakmaya mecbur olduğumuz en son vagonun bile içi mecidiye dolu idi. F. R. Atay 3) sf. Bozulmuş, dağılmış Bozgun… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bozgunluk — is., ğu 1) Bozgun 2) Bozgun olanın durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • Партия свободы и солидарности — Özgürlük ve Dayanışma Partisi Лидер: Хайри Казаноглу Дата основания: 1996 Штаб к …   Википедия

  • Партия свободы и солидарности (Турция) — Партия свободы и солидарности Özgürlük ve Dayanışma Partisi Лидер: Хайри Казаноглу Дата основания: 1996 Идеология …   Википедия

  • război — RĂZBÓI1, războaie, s.n. Conflict armat (de durată) între două sau mai multe grupuri, categorii sociale sau state, pentru realizarea unor interese economice şi politice; răzbel. Război civil = luptă armată între două sau mai multe grupări politice …   Dicționar Român

  • bozuk — 1. sf., ğu 1) Bozulmuş olan Daracık ve bozuk kaldırımlardan çamurlu sular akıyordu. T. Buğra 2) Görevini yapamaz duruma gelmiş (organ) Ağzındaki birkaç bozuk dişten şüphe ettim. R. N. Güntekin 3) is. Madenî para, bozuk para Hiç olmazsa birkaç… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çözülüm — is. 1) Çözülme işi, dağılım, bozgun 2) ruh b. Sinir merkezleri arasındaki iş birliği ve uyumun bozulup kesilmesi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yenilgi — is. 1) Bir savaşta, yarışmada kaybetme, yenilme, mağlubiyet, hezimet 2) ask. Yenilen bir ordunun, düzen bağını yitirerek asker onurunun gerektirdiği bütün bağları bozması, bozgun, hezimet 3) mec. Bir işte, bir uğraşta başarısızlığa uğrama,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”