bružati

brùžati (Ø) dv. <prez. -ām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje>

DEFINICIJA

reg. pobjeći/bježati od škole, izbjeći/izbjegavati nastavu; markirati

ETIMOLOGIJA

tal. bruciare (la scuola)