- ahlakli
- ahlákli [b] (I)[/b] prid. <indekl.>DEFINICIJAkoji je bez poroka; čedan, moralan, pristojan [ahlakli djevojka]ETIMOLOGIJAvidi ahlak
Hrvatski jezični portal. 2014.
ahlakli
Look at other dictionaries:
ahlakli — ahlákli [b] (II)[/b] pril. DEFINICIJA reg. čedno, moralno, pristojno ETIMOLOGIJA vidi ahlak … Hrvatski jezični portal
ahlaklı — sf. Ahlak kurallarına bağlı, bunlara uygun davranan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilge — sf. Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek (kimse), hakim Goethe, insanlarla ilgili her şeyi söyleyip tüketmiş bir bilgedir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
canı cebinde — sf. Zayıf ahlaklı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğru — sf. 1) Bir ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık karşıtı 2) Gerçek, yalan olmayan Doğru haber. 3) Akla, mantığa, gerçeğe veya kurala uygun Bunları sana şimdiden söylemek daha doğrudur. A. Gündüz 4) is. Gerçek, hakikat Söyleyin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
edepli — sf. 1) Uslu, ince, iyi ahlaklı, terbiyeli, müeddep 2) zf. Ahlaka uygun bir biçimde İstanbul daki patronun edepli bulmadığı yazı buydu. Ç. Altan Birleşik Sözler edepli edepli … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerçek — sf., ği 1) Bir durum, bir nesne veya bir nitelik olarak var olan, varlığı inkâr edilemeyen, olgu durumunda olan, hakiki Kâğıt paranın saymaca değeri varsa da gerçek değeri yoktur. 2) is. Yalan olmayan, doğru olan şey, hakikat 3) Aslına uygun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
haluk — sf., esk., Ar. ḫalūḳ Temiz huylu, iyi ahlaklı Ahmet Naci, ağırbaşlı, çalışkan ve haluk bir gençti. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
nezih — sf., esk., Ar. nezīh Temiz, temiz ahlaklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
onat — sf., esk. 1) Özenli, düzgün, uygun 2) Yararlı 3) Dürüst, iyi ahlaklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
