- supstantiv
- sȕpstantīv mDEFINICIJAgram. imenicaETIMOLOGIJAlat. substantivus: suštinski, osnovni ≃ substantia: v. supstancija
Hrvatski jezični portal. 2014.
supstantiv
Look at other dictionaries:
supstantivacija — supstantivácija ž DEFINICIJA lingv. 1. tvorbeni postupak, pretvaranje u imenicu neke riječi koja to po svom značenju i funkciji nije (npr. pridjev »hrvatska« u imenicu »Hrvatska«); poimeničenje 2. sintaktička upotreba neke neimeničke riječi u… … Hrvatski jezični portal
supstantivan — sȕpstantīvan prid. <odr. vnī> DEFINICIJA 1. koji ima svojstva imenice, koji se odnosi na imenicu; imenički 2. koji izražava postojanje; samostalan, stvaran, neovisan ETIMOLOGIJA vidi supstantiv … Hrvatski jezični portal
supstantivirati — supstantivírati dv. <prez. supstantìvīrām, prid. trp. supstantìvīrān, pril. pr. āvši, gl. im. ānje> DEFINICIJA poimeničiti/poimeničavati ETIMOLOGIJA vidi supstantiv … Hrvatski jezični portal
