- supletivi
- sȕpletīvi m mn <N sȕpletīv>DEFINICIJAlingv.1. dopunski oblici2. oblici različitog korijena, ali istog osnovnog značenja (čovjek—ljudi)ETIMOLOGIJAsrlat. suppletivus: dopunski ← lat. supplēre: dopuniti
Hrvatski jezični portal. 2014.
supletivi
Look at other dictionaries:
supletiv — SUPLETÍV, Ă, supletivi, e, adj. 1. (Despre forme gramaticale) Care completează, care întregeşte ansamblul formelor flexionare ale unui cuvânt. 2. (Despre o normă legală) Care se aplică în măsura în care părţile nu stabilesc altfel prin actele… … Dicționar Român
suplencija — suplèncija ž DEFINICIJA arh. zamjenjivanje nastavnika na redovnom satu nastave ETIMOLOGIJA vidi supletivi … Hrvatski jezični portal
suplent — sùplent m <G mn nātā> DEFINICIJA pov. početno zvanje budućeg srednjoškolskog profesora (prije nego što udovolji propisima i bude imenovan profesorom); nastavnički pripravnik ETIMOLOGIJA vidi supletivi … Hrvatski jezični portal
suplentica — sùplentica ž DEFINICIJA v. suplent ETIMOLOGIJA vidi supletivi … Hrvatski jezični portal
