- postač
- pòstāč m <G postáča>DEFINICIJAonaj koji poštuje post kao vjersku dužnost (ob. u islamu)ETIMOLOGIJAvidi post
Hrvatski jezični portal. 2014.
postač
Look at other dictionaries:
postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pòstāč — m (postàčica ž) 〈G postáča〉 onaj koji poštuje post kao vjersku dužnost (ob. u islamu) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
postać — I ż V, DCMs. postaćaci; lm M. postaćacie a. postaćaci, D. postaćaci 1. «zewnętrzna, postrzegalna zmysłowo forma czegoś; stan, kształt, wygląd» Stała, ciekła, gazowa postać czegoś. Śnieg w postaci krup. Ciepło jest jedną z postaci energii. Postać… … Słownik języka polskiego
postać — I. To zmienia postać rzeczy a) «wyrażenie oznaczające, że ktoś zmienił swój stosunek do czegoś, ocenia coś zupełnie inaczej»: – Ale to jest samowola! – wrzasnął (...) – Przecież ta fabryka, pierwszy sekretarzu, produkuje na eksport (...). No,… … Słownik frazeologiczny
postać kliniczna — {{/stl 13}}{{stl 7}} postać czegoś odzwierciedlająca w sposób jaskrawy, oczywisty charakter, istotę tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kliniczna postać zboczenia. Faszyzm, zdrada w klinicznej postaci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
to zmienia postać rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} jakieś nowe informacje, fakty sprawiają, że dana kwestia, sprawa wygląda inaczej, że należy rozpatrzyć ją na nowo {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» … Słownik języka polskiego
bohater — m IV, DB. a, Ms. bohatererze; lm M. owie a. bohatererzy, DB. ów 1. «ten, kto odznaczył się męstwem, niezwykłymi czynami, ofiarnością dla innych» Bohater ostatniej wojny. Bohater narodowy. ◊ Cichy bohater «ktoś, czyje męstwo, ofiarność pozostają… … Słownik języka polskiego
figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… … Słownik języka polskiego
rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… … Słownik języka polskiego
