Hrvatski jezični portal. 2014.
kolèbati — (∅, se) nesvrš. 〈prez. ām (se), pril. sad. ajūći (se), gl. im. ānje〉 1. {{001f}}(se) dvojiti, dvoumiti se, biti neodlučan [kolebam se u tome] 2. {{001f}}(∅) varirati, oscilirati [temperatura koleba] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
kolébati — am nedov. (ẹ̄) 1. raba peša nihati, spreminjati se: cene zelo kolebajo; srednja letna temperatura v teh krajih koleba / odpornost proti boleznim je začela pri njem kolebati 2. raba peša omahovati, pomišljati se: pojdi že in nikar toliko ne… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kolebanje — kolèbānje sr DEFINICIJA 1. <gl. im.>, v. kolebati 2. mijenjanje vrijednosti; fluktuacija, oscilacija ETIMOLOGIJA vidi kolebati … Hrvatski jezični portal
balansírati — (∅) nesvrš. 〈prez. balànsīrām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 razg. 1. {{001f}}a. {{001f}}održavati se u ravnoteži, hvatati ravnotežu, uravnoteživati se [∼ na gredi] b. {{001f}}pren. iron. biti neodlučan, kolebati se u priklanjanju na koju… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dvòumiti se — (∅, o čemu) nesvrš. 〈prez. īm se, pril. sad. mēći se, gl. im. mljēnje〉 kolebati se, biti u nedoumici; dvojiti, sumnjati … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
kolèbānje — sr 1. {{001f}}〈gl. im.〉, {{c=1}}v. {{ref}}kolebati{{/ref}} 2. {{001f}}mijenjanje vrijednosti; oscilacija, fluktuacija … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
kȑzmati se — nesvrš. 〈prez. ām se, pril. sad. ajūći se, gl. im. ānje〉 oklijevati, dvojiti, kolebati se [učinio je to bez krzmanja] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
predomíšljati se — nesvrš. 〈prez. predòmīšljām se, pril. sad. ajūći se, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}predomisliti se{{/ref}} 2. {{001f}}kolebati se, dvoumiti, dvojiti, krzmati (u donošenju suda, odluke itd.) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
cobâlţ — cobîlţ interj. – Imită zgomotul apei răscolite sau agitate. – var. cogîlţ, gogîlţ, interj. (imită zgomotul cu care înghit mîncarea unele persoane care mănîncă urît). Creaţie expresivă, cf. hîltîc, hîlţ, ghiorţ, zgîlţîi, şobîltîc, care exprimă… … Dicționar Român
colb — COLB, (rar) colburi, s.n. (reg.) Praf. ♢ expr. A bate (pe cineva) să i meargă (sau de i merge) colbul = a bate tare (pe cineva). – et. nec. Trimis de IoanSoleriu, 28.06.2004. Sursa: DEX 98 COLB s. v. praf, pulbere. Trimis de siveco, 13.09.2007 … Dicționar Român
