konsekutivan

kȍnsekutīvan prid. <odr. -vnī>

DEFINICIJA

koji je svojstven konsekuciji, koji je na redu, koji proizlazi kao posljedica; posljedični, sljedeći

SINTAGMA

konsekutivne oznake log. oznake pojma koje slijede iz prvotnih (konstitutivnih);

konsekutivne rečenice gram. posljedične rečenice;

konsekutivni prijevod prevodi se dio po dio, rečenica po rečenica, nakon što govornik izgovori; simultani prijevod;

konsekutivni veznici gram. posljedični veznici (da, te)

ETIMOLOGIJA

vidi konsekucija