kontestirati

kontestírati dv. <prez. kontèstīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje>

DEFINICIJA

1. (što) svjedocima potvrditi/potvrđivati, osnažiti/osnaživati argumentom, potkrijepiti/potkrepljivati činjenicama i razlozima

2. (koga, što) dostaviti/dostavljati vlastima, prijaviti/prijavljivati

ETIMOLOGIJA

vidi kontestacija