- korjenodubac
- korjenodúbac m <G -úpca, V kȍrjenodūpče, N mn -úpci, G korjenòdūbācā>DEFINICIJApejor. deprec. onaj koji »dube korijene riječi«, dosadan, sitničav i usko usmjeren filolog, koji nema smisla za životnost jezika i njegov razvojETIMOLOGIJA
Hrvatski jezični portal. 2014.