- nosila
- nòsila sr pl. tantumDEFINICIJAnaprava za ručno prenošenje bolesnika i ranjenika [staviti na nosila]ETIMOLOGIJAvidi nositi
Hrvatski jezični portal. 2014.
nosila
Look at other dictionaries:
nòsila — sr pl. tantum naprava za ručno prenošenje bolesnika i ranjenika [staviti na ∼] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
nosíti — nósim nedov. (ȋ ọ) 1. držati kaj navadno težjega tako, da prehaja vsa teža na osebek, in (večkrat) hoditi: nositi kovček; nositi opeko, vreče; nositi ranjenca; nositi na glavi, v rokah; nositi v košari, s škafom; težko nositi / konj ga je nosil … Slovar slovenskega knjižnega jezika
nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… … Słownik frazeologiczny
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
nosílo — a s (í) nav. mn. priprava za nošenje, prenašanje bolnikov, ranjencev: iz dveh drogov in odeje so naredili nosila; položiti ranjenca na nosila / sanitetna, zložljiva nosila // priprava za nošenje, prenašanje tovora sploh: vso opeko so prenesli z… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Old Church Slavonic grammar — Old Church Slavonic is an inflectional language with moderately complex verbal and nominal systems. Contents 1 Phonology 1.1 Morphophonemic alternations 2 Morphology 2.1 Nouns … Wikipedia
tèzgere — ž mn 〈G tȅzgērā〉 reg. 1. {{001f}}naprava za ručno prenošenje ljudi; nosila 2. {{001f}}nosila za materijal (kamen, cigla, zemlja i sl.) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
ozdoba — ż IV, CMs. ozdobabie; lm D. ozdób 1. «to, co ozdabia, upiększa, przystraja; element, motyw zdobniczy» Ozdoby architektoniczne. Ozdoby retoryczne, stylistyczne. Włosy były jej największą ozdobą. Nie nosiła żadnych ozdób. przen. «chluba, duma,… … Słownik języka polskiego
tezgere — tèzgere ž mn <G tȅzgērā> DEFINICIJA reg. 1. naprava za ručno prenošenje ljudi; nosila 2. nosila za materijal (kamen, cigla, zemlja i sl.) ETIMOLOGIJA vidi tezga … Hrvatski jezični portal
