merkati

mȅrkati (koga, što, se) nesvrš. <prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje>

DEFINICIJA

reg. gledati koga sa željom da ga se procijeni, da se ocijeni, da se uoče želje i namjere [merkaju se i šute, nešto se katkad priupitaju M. Božić]

ONOMASTIKA

pr. (nadimačko): Mȅrkāš (740, Zabok, Zagorje, I Slavonija, Gorski kotar, može i od mađ. ojkonima)

ETIMOLOGIJA

njem. merken