azğın — sif. 1. Azmış, yolunu itirmiş. Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc. Yoldan çıxmaq, pis yola düşmək. 2. məc. Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, amansız, önüalınmaz, sərt, şiddətli. Azğın küləklərlə gəlib üz üzə: Gah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azgın — sf. 1) Azmış olan, azılı Azgın hayvanın yularını kavrayarak başını alabildiğine havaya kaldırdı. H. Taner 2) Çabuk iltihaplanan, yarası hemen kapanmayan (ten) 3) Çok yaramaz (çocuk) 4) Cinsel istekleri aşırı olan 5) Coşmuş, taşmış Azgın su. 6)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
deluçe — azgın, buğda içinde olan fazla … Çağatay Osmanlı Sözlük
kızıl deli — azğın, mecnun … Çağatay Osmanlı Sözlük
yavaşa — azgın atların kulaklarına vurulan alet dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
ATİYE — Azgın. * Büküp büküp atan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DAGI(YYE) — Azgın, başkaldıran, isyan eden, âsi, anarşist … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GAVİYY — Azgın. Zâlim. * Tek başına kalan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HARİZME — Azgın hayvanların ağzına ve ayının dudağının üstüne geçirilen demir halka … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIRIZMA — Azgın hayvanların ağzına veya ayının burnuna takılan demir halka … Yeni Lügat Türkçe Sözlük