reticencija

reticèncija ž

DEFINICIJA

1. prelaženje preko čijih riječi ili postupaka; prešućivanje, ogluha

2. općenito, mučanje, šutnja

3. retor. govornička figura u kojoj se trenutnom šutnjom označuje ili naglašava predmet

ETIMOLOGIJA

lat. reticentia ≃ reticens: koji šuti ← reticere: umuknuti