Hrvatski jezični portal. 2014.
pròstiti — (kome) svrš. 〈prez. ìm, pril. pr. īvši, prid. trp. prȍšten, gl. im. prošténje〉 osloboditi koga krivnje; oprostiti … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
proštenje — prošténje sr DEFINICIJA 1. <gl. im.>, v. prostiti 2. ekspr. zast. oproštenje 3. etnol. okupljanje uz crkvenu proslavu ili crkveni god ETIMOLOGIJA vidi prostiti … Hrvatski jezični portal
простить — прощу, повел. прости, укр. простити, др. русск. простити, также исцелить (2 Соф. летоп. под 1463 г., стр. 185 и др.), болг. простя прощу , сербохорв. про̀стити, про̏сти̑м, словен. prostiti, prostim простить , чеш. prostiti освободить от *рrоstъ;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
prošténje — sr 1. {{001f}}〈gl. im.〉, {{c=1}}v. {{ref}}prostiti{{/ref}} 2. {{001f}}ekspr. zast. oproštenje 3. {{001f}}etnol. okupljanje uz crkvenu proslavu ili crkveni god … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
bogdaproste — BOGDAPRÓSTE interj. (pop.; adesea substantivat) Cuvânt de mulţumire adresat celui care dă ceva de pomană. ♢ loc. adj. De bogdaproste = de pomană. ♢ expr. Ca un pui de bogdaproste = (despre copii) nenorocit, prăpădit. (fam.) A umple de bogdaproste … Dicționar Român
prost — PROST, PROÁSTĂ, proşti, proaste, adj., s.m.şi f. 1. adj., s.m. şi f. (Om) lipsit de inteligenţă, fără judecată, fără minte; nătărău, nerod, tont, prostănac. ♢ expr. Un prost şi jumătate = foarte prost. A face pe prostul = a simula prostia. ♦ (Om) … Dicționar Român
prosti — PROSTÍ1, prostesc, vb. IV. 1. refl. (Despre oameni) A şi pierde puterea de gândire, inteligenţa, a deveni prost; a se tâmpi. ♦ (fam.; despre oameni) A avea o comportare nenaturală, afectată, plină de mofturi, de pretenţii; (fam.) a se fandosi, a… … Dicționar Român
prostit — PROSTÍT, Ă, prostiţi, te, adj. 1. Care şi a pierdut facultăţile intelectuale; îndobitocit. ♦ Ajuns sau adus într o stare de uluială; uluit, zăpăcit, dezorientat. 2. Care a fost indus în eroare, amăgit. – v. prosti. Trimis de ana zecheru,… … Dicționar Român
proštenište — pròštenīšte sr DEFINICIJA reg. mjesto proštenja ETIMOLOGIJA vidi prostiti … Hrvatski jezični portal
proštenjar — proštènjār m <G proštenjára> DEFINICIJA onaj koji sudjeluje u proštenju (2); hodočasnik ETIMOLOGIJA vidi prostiti … Hrvatski jezični portal
