iluminator

iluminator
ilumìnātor m
DEFINICIJA
1. umjetnik (osobito srednjovjekovni) koji ukrašuje rukopise ornamentima, inicijalima i minijaturama
2. term. ono što iluminira ostakljeno okno: a. na palubi broda kroz koje prolazi svjetlo u potpalublje; svjetlarnik b. na svemirskoj letjelici
ETIMOLOGIJA

Hrvatski jezični portal. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • iluminator — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. iluminatororze; lm M. iluminatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: specjalista wykonujący iluminacje w rękopisach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysoce wykwalifikowani benedyktyńscy iluminatorzy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iluminator — ILUMINATÓR, OÁRE, iluminatori, oare, adj., s.m. şi f. 1. adj. Care iluminează (1). 2. s.m. şi f. (Rar) Iluminist (1). – Ilumina + suf. tor. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  iluminatór …   Dicționar Român

  • iluminátor — ja m (ȃ) um., v srednjem veku kdor slikarsko krasi rokopis: iluminator antifonarija ◊ teh. okno na vesoljski ladji ali batiskafu za opazovanje zunanjega prostora, okolja …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • iluminator — m IV, D. a, Ms. iluminatororze 1. lm M. y «małe, zwykle okrągłe okno z grubego, mocnego szkła osadzone w burcie lub w nadbudówce statku, zaopatrzone w wodoszczelne zamknięcie; bulaj, świetlik» Iluminatory międzypokładowe. Iluminatory kajuty,… …   Słownik języka polskiego

  • iluminist — ILUMINÍST, Ă, iluminişti, ste, s.m. şi f., adj. 1. s.m. şi f. Adept al iluminismului; luminist2, iluminator. 2. adj. Care aparţine iluminismului, privitor la iluminism; luminist2. – Din fr. illuministe. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  …   Dicționar Român

  • ԼՈՒՍԱՒՈՐԻՉ — (րչի, չաց.) NBH 1 0901 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ա. φωτιστήρ, φωστήρ, φωταγωγός, ών , ἑπιφαύσκων iluminator, illustrans եւն. Լուսաւորօղ. լուսատու. որ լուսաւորէ զգալի կամ իմանալի լուով. ուսուցիչ լուսաւոր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • świetlik — m III, D. a, N. świetlikkiem; lm M. i 1. «Euphrasia, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, półpasożyt na korzeniach roślin; występuje prawie w stu gatunkach w Eurazji, Australii i Ameryce; w Polsce pospolity jest zwłaszcza świetlik łąkowy o… …   Słownik języka polskiego

  • świetlik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży, niepozorny chrząszcz, który dzięki narządom świetlnym (zwykle znajdującym się na spodzie końcowych członów odwłoka) w letnią, pogodną noc wygląda jak małe, poruszające się światełko;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”