itacizam

itacìzam m <G -zma, N mn -zmi>

DEFINICIJA

lingv. zamjena nekih starogrčkih samoglasnika i diftonga samoglasnikom »i« u novogrčkom jeziku [Helen — Elin; helenski — jelinski]

ETIMOLOGIJA

njem. Itazismus ≃ prema ngrč. izgovoru H (eta)