grbača

gr̀bača ž

DEFINICIJA

leđa čovjeka u zn. onoga na koga se navaljuje teret, na čemu se teret nosi [imati koga na grbači]

FRAZEOLOGIJA

(ima) godine na grbači zašao je u godine, ostario;

navaliti kome na grbaču prebaciti mu teret i napore;

pasti (popeti se) kome na grbaču, biti kome na grbači, nositi koga na grbači postati kome teret, biti na izdržavanju, izdržavati koga, preuzeti brigu oko koga;

podmetnuti grbaču preuzeti na sebe ozbiljne obaveze (ob. umjesto drugih);

skinuti se s grbače kome prestati mu biti na brizi (kad se djeca osamostale)

ETIMOLOGIJA

vidi grba