suskatimas — suskati̇̀mas dkt … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
suskatimas — suskatìmas sm. (2) → suskasti 1: Malonu būtų išgirsti, kad tas Prūsų lietuvių suskatimas ginties yra ne vieno ir ne kelių žmonių sugalvojimas J.Jabl. Po trumpo suskatimo antrojoje XVI amžiaus pusėje Didžiojoje Lietuvoje menkėja lietuvių… … Dictionary of the Lithuanian Language
šuškètati — nesvrš. 〈prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}(∅) neugodno ili dosadno šuškati i ometati šuškanjem ili sličnim šumovima kad se očekuje potpuna tišina (otvaranjem bombona za vrijeme predstave i sl.) 2. {{001f}}(čime) izgovarati… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
šušketati — šuškètati nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. (Ø) neugodno ili dosadno šuškati i ometati šuškanjem ili sličnim šumovima kad se očekuje potpuna tišina (otvaranjem bombona za vrijeme predstave i sl.) 2. (čime)… … Hrvatski jezični portal
zàšuškati — (∅) svrš. 〈prez. ām, pril. pr. āvši, prid. rad. zàšuškao〉 početi šuškati … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
škrbòtati — (∅) nesvrš. 〈prez. škr̀boćēm, pril. sad. škr̀boćūći, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}stvarati specifičan, prodoran zvuk, pritiskajući i tarući gornje zube o donje; škripati, škrgutati zubima, cvokotati 2. {{001f}}šumno grepsti; strugati, šuškati … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
šȕšnuti — (∅) svrš. 〈prez. nēm, pril. pr. ūvši, prid. rad. šȕšnuo〉, {{c=1}}v. {{ref}}šuškati{{/ref}}, {{ref}}šuštati{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
švŕljati — (∅) nesvrš. 〈prez. švȓljām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}ići malo ovamo malo onamo, lutati bez cilja; bazati 2. {{001f}}a. {{001f}}šuškati, po kući nešto raditi b. {{001f}}pejor. obilaziti s nejasnim namjerama, htjeti nešto nejasno … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
şişcă — ŞÍŞCĂ s.f. (reg.) Tocătură de paie sau de coceni folosită pentru hrana vitelor. – Din ucr. sička. Trimis de LauraGellner, 08.10.2008. Sursa: DEX 98 ŞÍŞCĂ s. v. babă, tocător, vrăjitoare. Trimis de siveco, 08.10.2008. Sursa: Sinonime şíşcă s.… … Dicționar Român
şoşăi — şoşăí ( ăésc, ít), vb. – A şopti, a vorbi în taină. – var. şoşoi, şuşui, şoşoti. Creaţie expresivă, bazată pe consonanţa şş, cf. sîst, şop, pentru var. cf. ALR, II, 11. – Der. şosele (var. şuşele), s.f. pl. (linguşeli, vorbe amăgitoare), pentru… … Dicționar Român