Hrvatski jezični portal. 2014.
epifenomen — EPIFENOMÉN, epifenomene, s.n. Fenomen secundar care însoţeşte un alt fenomen esenţial, fără să l influenţeze. – Din fr. épiphénomène. Trimis de mihvar, 17.11.2003. Sursa: DEX 98 epifenomén s. n., pl. epifenoméne Trimis de siveco, 10.08.2004.… … Dicționar Român
epifenomen — e|pi|fe|no|men Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
epifenomen — m IV, D. u, Ms. epifenomennie; lm M. y filoz. «zjawisko wtórne, towarzyszące podstawowemu zjawisku, lecz nie mające żadnego wpływu na jego przebieg» ‹gr. + fenomen› … Słownik języka polskiego
epifenomén — a m (ẹ̑) knjiž. pojav, ki spremlja glavni pojav, sopojav: epifenomeni družbenoekonomskih tvorb … Slovar slovenskega knjižnega jezika
epifenomenalism — EPIFENOMENALÍSM s.n. Concepţie filosofică după care conştiinţa este un simplu epifenomen al proceselor neurofiziologice. – Din fr. épiphénoménalisme. Trimis de mihvar, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 epifenomenalísm s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004 … Dicționar Român
epifenomenalizam — epifenomenalìzam m <G zma> DEFINICIJA fil. psih. shvaćanje da je psihičko (intelekt, čuvstva, motivacija, interesi itd.) sporedan produkt živčanih procesa u mozgu ETIMOLOGIJA vidi epifenomen … Hrvatski jezični portal
