supletivi

supletivi
sȕpletīvi m mn <N sȕpletīv>
DEFINICIJA
lingv.
1. dopunski oblici
2. oblici različitog korijena, ali istog osnovnog značenja (čovjek—ljudi)
ETIMOLOGIJA
srlat. suppletivus: dopunski ← lat. supplēre: dopuniti

Hrvatski jezični portal. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • supletiv — SUPLETÍV, Ă, supletivi, e, adj. 1. (Despre forme gramaticale) Care completează, care întregeşte ansamblul formelor flexionare ale unui cuvânt. 2. (Despre o normă legală) Care se aplică în măsura în care părţile nu stabilesc altfel prin actele… …   Dicționar Român

  • suplencija — suplèncija ž DEFINICIJA arh. zamjenjivanje nastavnika na redovnom satu nastave ETIMOLOGIJA vidi supletivi …   Hrvatski jezični portal

  • suplent — sùplent m <G mn nātā> DEFINICIJA pov. početno zvanje budućeg srednjoškolskog profesora (prije nego što udovolji propisima i bude imenovan profesorom); nastavnički pripravnik ETIMOLOGIJA vidi supletivi …   Hrvatski jezični portal

  • suplentica — sùplentica ž DEFINICIJA v. suplent ETIMOLOGIJA vidi supletivi …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”