- faliti
- fȁliti2 (Ø) svrš. <prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. rad. fȁlio>DEFINICIJAreg. propustiti priliku [faliti loptu; faliti u životu]; pogriješiti, promašitiETIMOLOGIJAtal. fallire: propasti; fallimento: propast
Hrvatski jezični portal. 2014.
faliti
Look at other dictionaries:
faliti — fȁliti1 (komu, čega) nesvrš. <prez. īm, pril. sad. fȁlēći, gl. im. fȁljēnje> DEFINICIJA reg. nedostajati, manjkati FRAZEOLOGIJA fali mu daska (u glavi) nije s njim u redu (u glavi); lakomislen, šašav, ćaknut; šta (mu) fali (pitanje koje ne… … Hrvatski jezični portal
falit — FALÍT, Ă, faliţi, te, adj., s.m. şi f. (Persoană) care se află în stare de faliment; (om) insolvabil. ♦ fig. (Persoană) care a suferit un eşec total, care s a compromis din punct de vedere politic sau moral. – Din it. fallito. Trimis de cornel,… … Dicționar Român
mànjkati — nesvrš. 〈prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje〉 1. {{001f}}(∅) nedostajati, ne biti na mjestu, ne biti ondje gdje se očekuje 2. {{001f}}(koga, čega) ponestajati, faliti, činiti manji dio od onoga što se očekuje, biti prisutan u manjem broju … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
falít — s. m., adj. m., pl. falíţi; f. sg. falítã, pl. falíte … Romanian orthography
fală — FÁLĂ s.f. 1. Trufie, îngâmfare; orgoliu. 2. Motiv de a se mândri cu ceva sau cu cineva; mândrie. ♢ loc. vb. (pop.) A i fi cuiva fală (cu cineva sau cu ceva) = a se mândri (cu cineva sau cu ceva). 3. Strălucire, măreţie; pompă2. 4. Glorie, faimă,… … Dicționar Român
făli — FĂLÍ, fălesc, vb. IV. 1. refl. A se arăta mândru de cineva sau de ceva; a se mândri, a se lăuda, a se fuduli cu... ♦ (peior.) A se arăta plin de sine, îngâmfat; a se îngâmfa, a se făloşi. 2. tranz. (înv.) A preamări, a slăvi. – Din sl. hvaliti.… … Dicționar Român
manjkati — mànjkati nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. (Ø) nedostajati, ne biti na mjestu, ne biti ondje gdje se očekuje 2. (koga, čega) ponestajati, faliti, činiti manji dio od onoga što se očekuje, biti prisutan u… … Hrvatski jezični portal
usfaliti — ùsfaliti svrš. <prez. īm, pril. pr. īvši, prid. rad. ùsfalio> DEFINICIJA reg. ponestati, uzmanjkati ETIMOLOGIJA uz + v. faliti … Hrvatski jezični portal
falirati — falírati dv. <prez. fàlīrām, pril. sad. ajūći, pril. pr. āvši, gl. im. ānje> DEFINICIJA ekon. pasti/padati pod stečaj, propasti u poslovnom smislu; bankrotirati ETIMOLOGIJA vidi faliti … Hrvatski jezični portal
faliment — falìment m <G mn nātā> DEFINICIJA ekon. propast poduzeća u poslovnom smislu, nemogućnost plaćanja obaveze; stečaj, bankrot ETIMOLOGIJA vidi faliti … Hrvatski jezični portal
