pridati
Look at other dictionaries:
prìdati — (što) svrš. 〈prez. prìdām, pril. pr. āvši, prid. trp. prı̏dān〉, {{c=1}}v. {{ref}}pridavati{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
pridáti — dám dov., 2. mn. pridáste in pridáte; pridál (á) dodati: pridati na rezance zrezano drobovino / k vsoti boš moral še malo pridati / pridati k imenu naslov dati / da bi popravil neprijeten vtis, je hitro pridal: Seveda ne smemo vzeti tega preveč… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
prìmetnuti — (što) svrš. 〈prez. prìmetnēm, pril. pr. ūvši, prid. trp. prìmetnūt〉 pridati, dodati što čemu … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
prididi — PRIDIDÍ, prididesc, vb. IV. (pop.) 1. tranz. şi intranz. (De obicei în construcţii negative) A fi în stare să ducă ceva cu bine la capăt, să îndeplinească un lucru. 2. tranz. A năpădi, a asalta, a copleşi pe cineva cu ceva. 3. tranz. A birui, a… … Dicționar Român
predimenzionirati — predimenzionírati (što) dv. <prez. predimenziònīrām, pril. sad. ajūći, pril. pr. āvši, prid. trp. predimenziònīrān, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. predvidjeti/predviđati, planirati, (na)praviti, (sa)graditi (građevinu i sl.) nešto neusklađeno … Hrvatski jezični portal
primetnuti — prìmetnuti (što) svrš. <prez. prìmetnēm, pril. pr. ūvši, prid. trp. prìmetnūt> DEFINICIJA pridati, dodati što čemu ETIMOLOGIJA pri + v. metnuti … Hrvatski jezični portal
pridavati — pridávati (što komu/čemu) nesvrš. <prez. prìdājēm, pril. sad. prìdajūći, gl. im. pridávānje> DEFINICIJA pripisivati komu što [pridavati natprirodna svojstva] ETIMOLOGIJA vidi pridati … Hrvatski jezični portal
pride — príde (Ø) pril. DEFINICIJA razg. k tome, na to, uz to (što je nabrojeno ili spomenuto) [kupio je kućicu i malo vrta pride] ETIMOLOGIJA vidi pridati … Hrvatski jezični portal
pribíti — bíjem dov., pribìl (í ȋ) 1. z žebljem, žeblji pritrditi: pribiti desko, podplat; vse je tako res, kot bi pribil / pribiti razglas na plot; pribiti na križ / ekspr. močna eksplozija ga je pribila k tlom vrgla na tla / pribiti z žeblji 2. odločno… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pridátek — tka m (ȃ) 1. kar se da (k) čemu zraven, povrhu; dodatek: potresti pridatke med plasti krompirja; primesi in pridatki ♦ arheol. grobni pridatek predmet, ki so ga dali pokojniku v grob 2. glagolnik od pridati: dobiti barvne odtenke s pridatkom… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
