polisèmija — ž lingv. mijenjanje značenja riječi u vremenu, promjena značenja kao dijakronijska pojava u jeziku (npr. brod = 1. {{001f}}gaz 2. {{001f}}plovilo); višeznačnost, opr. monosemija ✧ {{001f}}nlat. ← grč … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
polisemija — polisèmija dkt … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
jednòznačnōst — ž 1. {{001f}}mat. karakterizacija nekog matematičkog objekta time što postoji samo jedan s takvim svojstvima, npr. jednoznačno rješenje jednadžbe 2. {{001f}}lingv. odnos između označitelja (oznake) i označenika (pojma) u kojem označenik ima samo… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
leksikològija — ž dio jezikoslovlja, bavi se proučavanjem značenja riječi i komponenata koje ga čine (»konj« je kopitar, biljojed, domaća ili divlja životinja itd.), riječi s istim ili sličnim značenjem ili riječi s više značenja itd. (sinonimija, polisemija,… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
višèznačnōst — ž 1. {{001f}}svojstvo onoga što je višeznačno 2. {{001f}}lingv. odnos dvaju ili više označenika koji imaju određena zajednička obilježja i isti označitelj; polisemija, opr. jednoznačnost … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
leksikologija — leksikològija ž DEFINICIJA dio jezikoslovlja, bavi se proučavanjem značenja riječi i komponenata koje ga čine (»konj« je kopitar, biljojed, domaća ili divlja životinja itd.), riječi s istim ili sličnim značenjem ili riječi s više značenja itd.… … Hrvatski jezični portal
monosemija — monosèmija ž DEFINICIJA lingv., v. jednoznačnost, opr. polisemija, višeznačnost ETIMOLOGIJA mono + grč. sēmeȋon: znak … Hrvatski jezični portal
polisemijski — polisèmijskī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na polisemiju ETIMOLOGIJA vidi polisemija … Hrvatski jezični portal
višeznačnost — višèznačnōst ž <G osti, I osti/ ošću> DEFINICIJA 1. svojstvo onoga što je višeznačno 2. lingv. odnos dvaju ili više označenika koji imaju određena zajednička obilježja i isti označitelj; polisemija, opr. jednoznačnost ETIMOLOGIJA vidi… … Hrvatski jezični portal
jednoznačnost — jednòznačnōst ž <G osti, I osti/ ošću> DEFINICIJA 1. mat. karakterizacija nekog matematičkog objekta time što postoji samo jedan s takvim svojstvima, npr. jednoznačno rješenje jednadžbe 2. lingv. odnos između označitelja (oznake) i… … Hrvatski jezični portal