- beskičmen
- bèskičmen prid. <odr. -ī>DEFINICIJArij. koji nema kičmu, ob. u prenesenom značenjuETIMOLOGIJAbez- + v. kičma
Hrvatski jezični portal. 2014.
Hrvatski jezični portal. 2014.
beskičmenost — bèskičmenōst ž <G osti, I osti/ ošću> DEFINICIJA v. beskičmenjaštvo ETIMOLOGIJA vidi beskičmen … Hrvatski jezični portal
beskičmenjaštvo — beskičmenjáštvo sr DEFINICIJA osobina onoga koji nema kičmu, koji je beznačajnik; gmizavost, puzavost, poltronstvo, beskarakternost, beskičmenost ETIMOLOGIJA vidi beskičmen … Hrvatski jezični portal
beskičmenjak — beskičmènjāk m <G beskičmenjáka, N mn beskičmenjáci> DEFINICIJA 1. (mn) zool. razg. beskralješnjaci, v. 2. pejor. onaj koji nema kičmu, koji je beskarakteran, onaj koji nema ponosa; beznačajnik, gmizavac, poltron, slabić ETIMOLOGIJA vidi… … Hrvatski jezični portal