- patricij
- pàtrīcīj (patrȋcīj) mDEFINICIJApov.1. u antičkom Rimu, pripadnik plemićkog staleža po rođenju, posjeduje posebna prava (različita od plebejaca)2. u kasnoj antici i Bizantu a. titula najviših građanskih i vojnih magistrata b. počasna titula (bez stvarne vlasti) koju su carevi davali istaknutim osobama i stranim vladarima3. u srednjovjekovnim komunama, pripadnik plemićkog staleža koji se ističe bogatstvomONOMASTIKAPàtrīcij m. os. ime, rij.; isto: Pàtrik (← engl.); Pàtrīcija (Patrícija) ž. os. imepr.: Pàtača (110, Donji Miholjac, Benkovac), Pàtačić (Zagreb, I Slavonija, S Dalmacija), Patàčko (170, Đurđevac, Podravina), Patr̀čević (310, Ivanec, Koprivnica, Zagorje, Podravina, v. i patrice, pater), Patrícia (Krk), Patrícija (Rijeka)ETIMOLOGIJAlat. patricius ≃ pater: otac
Hrvatski jezični portal. 2014.